Ποιοι ζουν στη Δανία;
Το 2006 βρέθηκα στο Λονδίνο να παρακολουθώ μαθήματα κινηματογράφου. Η τάξη μου αποτελούνταν από 12 σπουδάστριες και σπουδαστές με διάφορες πατρίδες, ένας εκ των οποίων ήταν από την Κοπεγχάγη.
Μια βραδιά, πήγα με δυο-τρεις από αυτούς να ακούσουμε ένα λάιβ σε μια παμπ του Λέιτον. Σε κάποιο διάλειμμα, ο τραγουδιστής της ντόπιας μπάντας ρώτησε τον παραπάνω συμφοιτητή μου από πού ήταν, για να φωνάξει ξαφνιασμένος: «Αυτός ο τύπος είναι από τη Δανία!» Και ο ντράμερ απάντησε ακαριαία: «Ε, κάποιος πρέπει να είναι κι από τη Δανία.»
— This guy is from Denmark!
— Well, someone has to be.
Αυτήν τη φράση δεν την ξέχασα ποτέ. Εκτός από εξαιρετικό, αυθόρμητο δείγμα παραδοσιακού, λαϊκού, αγγλικού χιούμορ, τη βρίσκω και βαθιά φιλοσοφική.
Τη μνημονεύω ασυναίσθητα από μέσα μου κάθε φορά που κάποιος θέτει το ρητορικό ερώτημα «Γιατί σε μένα;»
— Μα γιατί να συμβεί αυτό σε μένα;
— Ε, σε κάποιον θα συνέβαινε.
Δεν είναι μοιρολατρική. Είναι το αντίθετο της μοιρολατρίας.
Το ότι έχω παιδί με αναπηρία δεν το είδα ποτέ ως κάτι που δικαίως ή αδίκως «συνέβη σε μένα». Συνέβη σε μένα, διότι σε κάποιον έπρεπε να συμβεί.
Εφόσον η Δανία υπάρχει, κάποιος πρέπει να είναι και από εκεί.